- Katılım
- 10 Nis 2019
- Mesajlar
- 929
- Tepkime puanı
- 1,105
- Konum
- ankara
- İsim
- recep
- Araç
- Golf 7 TDİ Highline manuel
Öncelikle vaktini ayıran herkese teşekkürler.
Konu çok uzun kısaca 2 erkek kardeşiz ben büyüğüm küçük evli aynı sokakta ev buldular bize yakınlar. Ailem yılın 5 ayı burada geri kalanı memlekette oturduğumuz ev aileme ait ve kendime ev alacak durumum yok milyonlardan bahsedildiğinden bekar takılıyorum.
Kardeşim yaklaşık 3 yıl oldu evleneli öncesinde de maddi manevi çok ciddi yük olmuştu ( ailevi mesele uzun hikaye ) Ailem evlat bende kardeş diye sineye çektik. Dükkan açacak para o para bu para iyice kanımızı emdi ve yeni haberim oluyor. Tarımdan çaydan gelen para ve emekli parasından ailem bayağı para kaptırmış keyfine bakıyor.. bende kendime acımadan şu iş bu iş sağlığımdan olacak seviyede çalışıyorum. Yaklaşık olarak yılda 10 kere sakarya ya gidip gelmek zorunda kalıyorum. şahsi aldığım araçla, Dünürlerin her sıkıntısı ve sürekli gelişen durumlardan kaynaklı yengeyi getir götür işim olsa da mecbur bırakılıyorum ve işim var dediğimde ailem ters tavır sergiliyor. Müşteri kaybı git gel yakıtı otoban masrafı vs.. hiç umursamıyorum gözümde değil, ''Araç şahsıma ait'' ortak mal değil mümkün oldukça kısa mesafe dikkatli kullanıyorum kasko yaptırmıyorum vergisi - sigortası osu busu iş yerim yakın yürüyerek gidiyorum. Şu iyice taksici gibi oldum. işimden de soğudum kısacası aracın varlığı bana yük, kışın riskini yüklensen kasko kışlık lastik 10Bin gider 'ilk kasko' kısacası öylede olmuyor böyle de.. Bir sürü emek verip sağını solunu geliştirmek için emek caba satsam üzülürüm.
Şu aralar hastayım grip vs.. işe gidiyorum işler yoğun yarın gidemem dedim annem kapı duvar kredi çekip araba alsan kardeşe ilk gün pert eder dünya umrunda değil ..
Tek uğraşım onca emekle aldığım aracı bu nedenle satmayı düşünüyorum benim aklıma başka çare gelmiyor.
En kötüsü de ne biliyor musunuz insanları 50 sene sırtında taşı yaranamazsın aracı olmayanlar bence şu durumda şanslılar.
Konu çok uzun kısaca 2 erkek kardeşiz ben büyüğüm küçük evli aynı sokakta ev buldular bize yakınlar. Ailem yılın 5 ayı burada geri kalanı memlekette oturduğumuz ev aileme ait ve kendime ev alacak durumum yok milyonlardan bahsedildiğinden bekar takılıyorum.
Kardeşim yaklaşık 3 yıl oldu evleneli öncesinde de maddi manevi çok ciddi yük olmuştu ( ailevi mesele uzun hikaye ) Ailem evlat bende kardeş diye sineye çektik. Dükkan açacak para o para bu para iyice kanımızı emdi ve yeni haberim oluyor. Tarımdan çaydan gelen para ve emekli parasından ailem bayağı para kaptırmış keyfine bakıyor.. bende kendime acımadan şu iş bu iş sağlığımdan olacak seviyede çalışıyorum. Yaklaşık olarak yılda 10 kere sakarya ya gidip gelmek zorunda kalıyorum. şahsi aldığım araçla, Dünürlerin her sıkıntısı ve sürekli gelişen durumlardan kaynaklı yengeyi getir götür işim olsa da mecbur bırakılıyorum ve işim var dediğimde ailem ters tavır sergiliyor. Müşteri kaybı git gel yakıtı otoban masrafı vs.. hiç umursamıyorum gözümde değil, ''Araç şahsıma ait'' ortak mal değil mümkün oldukça kısa mesafe dikkatli kullanıyorum kasko yaptırmıyorum vergisi - sigortası osu busu iş yerim yakın yürüyerek gidiyorum. Şu iyice taksici gibi oldum. işimden de soğudum kısacası aracın varlığı bana yük, kışın riskini yüklensen kasko kışlık lastik 10Bin gider 'ilk kasko' kısacası öylede olmuyor böyle de.. Bir sürü emek verip sağını solunu geliştirmek için emek caba satsam üzülürüm.
Şu aralar hastayım grip vs.. işe gidiyorum işler yoğun yarın gidemem dedim annem kapı duvar kredi çekip araba alsan kardeşe ilk gün pert eder dünya umrunda değil ..
Tek uğraşım onca emekle aldığım aracı bu nedenle satmayı düşünüyorum benim aklıma başka çare gelmiyor.
En kötüsü de ne biliyor musunuz insanları 50 sene sırtında taşı yaranamazsın aracı olmayanlar bence şu durumda şanslılar.
